tag:blogger.com,1999:blog-45625262483163997472024-03-12T21:07:47.904-07:00ၾကည္ႏူးရိပ္မြန္ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမမ်ားအားလုံးကို ၾကည္ႏူးရိပ္မြန္ကၾကိဳဆုိပါတယ္...Unknownnoreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4562526248316399747.post-47455524513238533032011-04-04T03:31:00.000-07:002011-04-04T03:31:54.521-07:00ေျပလည္ခ်င္ရင္ ေမတၱာပို႕ေပးပါ....က်မတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက စာမရရင္ ဆရာမအဆူခံ အရိုက္ခံရမွာစိုးလို႔ျဖစ္ျဖစ္ မိဘက အရိုက္ခံ အဆူခံရမွာစိုးလို႔ျဖစ္ျဖစ္ ျမက္ပင္ ၇ ပင္ႏႈတ္ျပီး ေဆာင္သြားရခဲ့ဖူးတယ္ ခုေတာ့အဲလုိလုပ္တာ ကိုယ့္စိတ္ကိုအားေပးတာပဲ ဆိုတာသိလာတယ္ က်မသမီးေလး ေက်ာင္းမွာ စာမရရင္ ဆရာမက အရိုက္ခံရမွာ ေႀကာက္ေနတတ္ပါတယ္ က်မကေတာ့ စာရေအာင္က်က္ဖို႔ တိုက္တြန္းရပါတယ္ တခါတေလ ဆရာ၊ ဆရာမတခ်ိဳ႕ အေႀကာင္းတခုခုေႀကာင့္စိတ္ဆိုးေနရင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဟာ မလိုအပ္ပဲနဲ႔ အရိုက္ခံရပါတယ္ ဒီေတာ့သားနဲ႔သမီးကို ဆရာ၊ဆရာမ စိတ္ႀကည္ေအာင္ ေမတၱာပို႔ဖို႔ သင္ေပးရတယ္<br />
တကယ္တမ္း လူတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ကို ႀကည္လင္ေအာင္ ေျပလည္ေအာင္ လုပ္နုိင္တာ ေမတၱာပို႔ျခင္းပါပဲ<br />
အဲဒီလိုေမတၱာပုိ႔ျခင္းအက်ိဳးကို က်မ လက္ေတြ႔ခံစားခဲ့ရပံုေလးေျပာျပခ်င္ပါတယ္<br />
က်မ ၁၀ တန္းေအာင္ျပီး ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြပိတ္ထားတုန္း (ယခုေတာ့ တကၠသိုလ္ျဖစ္ေနပါျပီ)ဌာနတစ္ခုမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ့ပါတယ္ အေရာင္းစာေရးေနရာမွာပါ<br />
အလုပ္ဝင္ခါစမွာပဲ က်မက အထက္လူႀကီးေတြခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ေရာင္းမိေတာ့ (ခိုးေရာင္းတာမဟုတ္ပါ ) မန္ေနဂ်ာႀကီးက က်မကို စိတ္ဆိုးျပီး လူႀကားထဲမယ္ေငါက္ပါတယ္ မင္းဘယ္သူလဲ ဘယ္သူကေမြးတာလဲေပါ့ အမ်ားႀကီးပဲ ေျပာပါတယ္<br />
(မန္ေနဂ်ာႀကီးက မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္တစ္ဦးပါ အသက္ကလဲ ၅၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါျပီ သူ႔မိသားစုနဲ႔အတူ ဌာနကဝန္းထဲမွာပဲေနပါတယ္ )<br />
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ မန္ေနဂ်ာကဆူလို႔အလုပ္ထြက္မယ္ ေျပာျပီးငိုရပါတယ္ ဒါေပမယ့္လဲ အလုပ္မထြက္ျဖစ္ပါဘူး<br />
ေနာက္ရက္ေတြအလုပ္ထဲမွာ မန္ေနဂ်ာႀကီးက အေရာင္းေကာင္တာေတြဘက္ လွည့္ႀကည့္ရင္ က်မက သူမျမင္ေအာင္ ေရွာင္ေနပါတယ္<br />
သူ အေနာက္ကလာရင္ အေရွ႔ဘက္ပုန္းေနလိုက္ အေရွ႕ဘက္ကလာရင္အေနာက္ဘက္ပုန္းေနလိုက္လုပ္ပါတယ္<br />
အလုပ္ဝင္တာ ၃လႀကာေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြကို ေနရာလဲပါတယ္ က်မကို ရံုးစာေရးဘက္ကိုပို႔လိုက္ပါတယ္<br />
က်မကို မႀကည္လုိ႔လုပ္တယ္ဆိုတာလဲသိပါတယ္ အဲဒီေနရာေရာက္လုိ႔လဲ က်မအတြက္ ကိစၥမရွိပါဘူး<br />
ခက္တာက က်မလုပ္ရတဲ့အလုပ္က ေန႔စဥ္ မန္ေနဂ်ာႀကီးဆီသြားျပီး စာဝင္စာထြက္ လက္မွတ္ထုိးခိုင္းရတာပါပဲ<br />
ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ရပါတယ္ က်မက လူတစ္ေယာက္ကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျပီး စကားမေျပာတတ္ပါဘူး<br />
က်မ စိတ္ထဲမႀကည္တဲ့လူဆို မ်က္ႏွာလဲ မျမင္ခ်င္ စကားလဲ မေျပာခ်င္ပါဘူး<br />
က်မလဲ မတတ္သာတဲ့အဆံုး ကိုယ့္တာဝန္ကိုေတာ့ ေက်ပြန္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုျပီး မန္ေနဂ်ာႀကီးဆီသြားရပါတယ္<br />
သူ မေက်နပ္ရင္ ဆူမွာစိုးလို႔ သူ႔ရံုးခန္းထဲမဝင္ခင္ က်မ လုပ္ရတဲ့အလုပ္က စိတ္ထဲကေန သူ႔ကို က်န္းမာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစဆိုျပီး ေမတၱာပို႔ရပါတယ္ ျပီးမွ ရံုးခန္းထဲဝင္ရတယ္ သူက က်မကိုျမင္ေတာ့ ဘာမွ မေျပာပါဘူး ခပ္တည္တည္ပါပဲ အဆူမခံရေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္ဆုိျပီး ေက်နပ္မိပါတယ္ ဒီလိုနဲ႔ေန႔စဥ္ သူ႔ရံုးခန္းထဲမဝင္ခင္ သူ႔ကို ေမတၱာပို႔ရတဲ့ အက်င့္ရလာတယ္ သူကလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စိတ္ထဲႀကည္လာတယ္ထင္ပါတယ္ က်မ ေမတၱာပို႔တာလဲ ထိေရာက္တယ္လို႔ ယံုႀကည္မိတယ္ တျခားလူေတြကို ဆူေနတဲ့အခ်ိန္ က်မသြားလဲ က်မကို မဆူပါဘူး<br />
အဲလုိေျပေျပလည္လည္ျဖစ္သြားဖုိ႔ က်မက သူ႔ကို ဘာလက္ေဆာင္ပစၥည္းမွ မေပးခဲ့ရပါဘူး ျပီးေတာ့ က်မ လက္ကိုလဲ ကိုင္ခြင့္မေပးခဲ့ရပါဘူး သူ႔ဘက္ကလဲ က်မကို ဘာလက္ေဆာင္မွ မေပးခဲ့ပါဘူး ျဖဴျဖဴစင္စင္ ရိုးရိုးသားသား ေျပလည္သြားခဲ့ပါတယ္ ေမတၱာပို႔တဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးေလးပါပဲ အဲဒီအလုပ္မွာ က်မ တႏွစ္ခဲြႀကာေအာင္လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ က်မတို႔ ေကာလိပ္ေက်ာငး္ေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့ အလုပ္ထြက္ျပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ့ပါတယ္<br />
အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေမတၱာပို႔တာကို အဓိကထားျပီး လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ ကိုယ္က ေမတၱာပို႔ ေနေပမယ့္ ကိုယ့္အေပၚအျမင္မႀကည္တဲ့သူေတြ ရွိပါေသးတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားေပးမိတာကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ သတၱဝါအားလံုးကို ေမတၱာပို႔ေနတာ ေဒဝဒတ္ရဲ႕လုပ္ႀကံမႈကို ခံရေသးတယ္၊ က်မလို သာမန္ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့လို႔ေျဖေတြးမိပါတယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္ေနာ္ ေမတၱာပို႔ေပးေနေပမယ့္ ေဒါသလဲ ႀကီးတုန္းပါပဲ ေမတၱာပို႔တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ကင္းေနတာေလ အားလံုးပဲ တေယာက္ေယာက္နဲ႔အဆင္မေျပရင္ အဆင္ေျပခ်င္ရင္ ေမတၱာပို႔ပါ ယႀတာေခ်စရာမလိုပါဘူး ဓာတ္ရို္က္ဓာတ္ဆင္လုပ္စရာမလိုပါဘူး ေမတၱာပို႔တာသာ အေကာငး္ဆံုးအျမတ္ဆံုးပါပဲ ျမတ္စြာဘုရားကလဲ တရားအလုပ္ထဲမယ္ ပထမဆံုး ဝိပႆနာအလုပ္ျပီးရင္ ဒုတိယက ေမတၱာပို႔တာ အေကာငး္ဆံုးပါပဲတဲ့ အားလံုးပဲ ေမတၱာတရားပြားမ်ားနိုင္ပါေစ<br />
<div class="photo photo_right"><div class="photo_img"><img class="img" src="http://photos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/208778_140424839360360_100001785353329_237420_2677586_a.jpg" /></div><div class="caption">ေမတၱာမ်ားမ်ားပုိ႕ၾကပါေနာ္..:)</div></div><div class="photo photo_center"><div class="photo_img"><img class="img" src="http://photos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/208679_140425179360326_100001785353329_237421_4711303_a.jpg" /></div></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4562526248316399747.post-19317789804047905052011-04-03T20:20:00.000-07:002011-04-03T20:20:08.726-07:00သုံးမရတဲ့အေဖတဲ့ေတာ္......လူတစ္ေယာက္ကမိခင္မ်ားေန႕မွာႏွင္း<br />
ဆီပန္းေလးေတြကိုဖဲႀကိဳးလွလွေလးတြနဲ႕စည္းၿပီးေစ်းအ၀မွာသြားေရာင္းတာေနမြန္းမတည့္ခင္<br />
ပန္းအားလံုးေရာင္းလုိ႕ကုန္သြားၿပီးေငြငါးဆေလာက္အျမတ္ရခဲ့တယ္၊<br />
ဖခင္မ်ားေန႕ေရာက္ေတာ့ဲဒီလူကအဲဒီနည္းအတိုင္း<br />
<br />
<br />
<br />
ပန္းကေလးေတြေရာင္းခဲ့ျပန္တယ္။<br />
ေနေစာင္းတဲ့အထိေလးပံုပံုတစ္ပံုေတာင္ေရာင္းမထြက္လို႕ေငြရံႈးၿပီးအိမ္ျပန္ခဲ့ရတယ္။<br />
<br />
ဒါကိုၾကည့္ရင္သားသမီးေတြကဖခင္ကိုဂုဏ္ျပဳဖို႕ထက္မိခင္ကိုပဲအေလးထားတယ္ဆိုတာထင္ရွားေနပါတယ္။<br />
<br />
အဲဒါကိုအေဖမ်ားသိရင္ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်က္ရည္က်လိုက္မလဲ။<br />
<br />
စကၤာပူႏိုင္ငံမွာ တစ္ခ်ိဳ ့ PR (Permanent<br />
Resident)ျဖစ္သြားတဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံကသားဦးသမီးဦးေလးေတြေမြးလာတဲ့အခါစကၤာပူက<br />
လူေနမွဳစရိတ္ျမင့္မားတဲ့အတြက္ ကေလးထိန္းဖို႕ေရာမီးဖိုေခ်ာင္တာ၀န္ယူဖို႕<br />
ေရာကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ လိုအပ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကမိခင္ႀကီးေတြကို<br />
စကၤာပူႏိုင္ငံကိုအလည္လာဖို႕ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ၿပီးပို႕ေပးၾကပါတယ္။<br />
<br />
ဖခင္အိုႀကီးေတြကိုဘာလို႕မေခၚတာလဲလို႕ေမးၾကည့္ေတာ့အေဖကကေလးလည္းမထိန္းတက္ဘူး၊<br />
<br />
ထမင္းဟင္းလည္းေကာင္းေကာင္း မခ်က္တက္ဘူးတဲ့။<br />
<br />
<br />
<br />
ေၾသာ္သူတို႕ေလးေတြႏိုင္ငံျခားမွာပညာသင္ႏိုင္ဖို႕<br />
လွ်ာျမက္ေပါက္လုမတက္ၿခိဳးျခံၿပီးပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ဖခင္ကို<br />
သူတို႕ေတြေကာင္းစားတဲ့ႏိုင္ငံျခားမွာႀကီးပြားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့အလည္ေတာင္မေခၚဘဲ<br />
ျမန္မာျပည္မွာခ်န္ထားရစ္ခဲ့ၾကတာ အေဖမ်ားသိရင္ဘယ္ေလာက္မ်ား<br />
မ်က္ရည္က်လိုက္မလဲ။<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
ရပ္ေ၀းမွာေက်ာင္းဆရာမအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အပ်ိဳႀကီးသမီးျဖစ္သူကို<br />
စိတ္မခ်ဘဲဖခင္ကရထားဘူတာရုံအထိ<br />
လာႀကိဳေတာ့ေတာသားႀကီးတို႕ထံုးစံအတုိင္းဖိနပ္မပါ၊ကြမ္းတၿမံဳ႕ၿမံဳ႕၀ါးၿပီး<br />
လူႀကားထဲမွာသမီး၊သမီးလို႕<br />
၀မ္းသာအားရသမီးရဲ႕ထမီထုပ္ကိုထမ္းဖို႕အနားကပ္လာတဲ့ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕<br />
ပံုဆိုးပန္းဆိုးပံုစံေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေက်ာင္းဆရာမေတြ ၾကားမွာ<br />
ရွက္သြားတဲ့ၿမိဳ႕ေက်ာင္းက ဆရာမေလး သမီးျဖစ္သူက အေဖသမီးကို လူၾကားထဲမွာ<br />
သမီးလို႕ေခၚပါနဲ႕တဲ့။<br />
<br />
ေၾသာ္ဒါေတြကို အေဖမ်ားသိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်က္ရည္က်လိုက္မလဲ။<br />
<br />
<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-g9EBU4hsGoM/TZk4azfXD7I/AAAAAAAAABU/tOi78cTLFwQ/s1600/raining-weather-frame_%257Eu18918043.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-g9EBU4hsGoM/TZk4azfXD7I/AAAAAAAAABU/tOi78cTLFwQ/s1600/raining-weather-frame_%257Eu18918043.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
နယ္ၿမိဳ႕ေလးကေနညကားနဲ႕ျပန္လာတဲ့သမီးကိုဒီဇင္ဘာေဆာင္းတြင္းႀကီးအိမ္တံခါးပိတ္မအိပ္ဘဲထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့အေဖဟာအေအးဒဏ္ေၾကာင့္<br />
ကုိယ္တျခမ္းေလျဖန္းသြားခဲ့ဖူးတယ္။ကိုယ္ခႏၶာပိုင္းဆိုင္ရာမွာအားႀကီးေပမဲ့စိတ္ဓါတ္ပိုင္းဆုိင္ရာမွာအားနည္းတက္တဲ့အေဖေတြဟာ<br />
<br />
စား၀တ္ေနေရးအရႈပ္ေတာ္ပံုေတြေၾကာင့္<br />
ေဆးလိပ္၊အရက္ေတြနဲ႕စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာရင္းယစ္ထုတ္ႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့ၾကတယ္။<br />
<br />
<br />
<br />
ေနာက္ဆံုးမွာ သားသမီးရဲ႕အညဳအတုေတြဇနီးမယားရဲ႕စကားႏုႏုေတြမေတြ႕မၾကားရတဲ့အေဖေတြဟာ<br />
ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာရွာရင္း<br />
အေပ်ာ္မိန္းမေတြရဲ႕မာယာဂယက္တြင္းသက္ဆင္းခဲ့ၾကရင္း<br />
အိမ္ေထာင္ရဲ႕ဗီလိန္လူႀကမ္းႀကီးေတြျဖစ္သြားၾကရတယ္။<br />
<br />
<br />
<br />
အဲဒီလိုအိမ္ေထာင္ဦးစီးမျဖစ္ခဲ့တဲ့ဗီလိန္လူၾကမ္းႀကီးအေဖေတြကိုစိတ္နာလြန္းလို႕<br />
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့သားသမီးေတြရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာေတြထဲမွာ<br />
အေဖကိုေသၿပီလို႕သေဘာမွတ္ၿပီး အေဖ့နာမည္ကိုကြင္းကေလးထဲခတ္ၿပီး ဖိတ္စာမွာ<br />
ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
ဒီထက္ပိုဆိုးတာကသားတစ္ဦးရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာမွာတာ၀န္မေက်တဲ့အေဖကို<br />
စိတ္အနာႀကီးနာခဲ့တာေၾကာင့္<br />
မိဘအုပ္ထိန္းသူေနရာမွာအေဖရဲ႕နာမည္ကိုလံုး၀ေဖ်ာက္ အေမနာမည္တစ္လံုးတည္း ကို<br />
ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပထားတာေတြ႕ဖူးလုိက္ရဲ႕။ ဒါဆိုဒီကေလးအေဖမပါဘဲေမြးခဲ့တာေပါ့။<br />
<br />
<br />
<br />
စာေရးဆရာတစ္ဦးကေျပာဖူးတယ္။ အေဖ့အေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာအုပ္ကို<br />
သူပံုႏွိပ္ထုတ္တာေရာင္းမထြက္ဘဲရံႈးခဲ့ဖူးသတဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့<br />
အေဖ့မ်က္ရည္ကိုဖတ္သူမရွိရင္လည္းေနပါေစ- အေဖေတြရဲ႕<br />
မ်က္ရည္ကိုသားသမီးတိုင္း နားလည္ေပးမယ္ဆိုရင္<br />
မ်က္ရည္ထြက္ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ေလ။<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
အဲဒီလိုအေဖေတြကိုအဆိုးျမင္ေနရင္လဲ<br />
အေဖဆိုတာဟာမႏွိဳင္းေကာင္းႏွိဳင္းေကာင္းေလာကဓံနဲ႕ သားသမီးေတြၾကားမွာ<br />
တရားခံျဖစ္ခဲ့တာ<br />
ဓါးစာခံျဖစ္ခဲ့တာေျခဖ၀ါးနဲ႕ေျမသားၾကားကေရာ္ဘာဖိနပ္ပါးပါးေလးလိုပါပဲ။<br />
<br />
အဲဒါေၾကာင့္ေရာ္ဘာဖိနပ္ပါးပါးေလးေတြကိုျမင္ရင္မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အေဖကိုသာ<br />
သတိရလိုက္ ၾကပါလို႕……………..။<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-g9EBU4hsGoM/TZk4azfXD7I/AAAAAAAAABU/tOi78cTLFwQ/s1600/raining-weather-frame_%257Eu18918043.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div><strong><em><br />
</em></strong><br />
<div class="photo photo_left"><div class="photo_img"><img class="img" src="http://photos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/198434_140081609394683_100001785353329_235444_6837696_a.jpg" /></div><div class="caption">ခ်စ္ေသာေဖေဖ..<br />
ရင္၀ယ္တမ္းတ<br />
လြမ္းသမွ်ကို<br />
ေဖေဖ့ေက်းဇူး<br />
ျမင့္မုိရ္ဦးျဖင့္<br />
သမီး ေျဖသိမ့္ေနပါ၏..</div></div><input name="charset_test" type="hidden" value="€,´,€,´,水,Д,Є" /><input autocomplete="off" name="post_form_id" type="hidden" value="7c043dd153a2f63be13f3bc86b2786b5" /><input autocomplete="off" name="fb_dtsg" type="hidden" value="CFv2h" /><input autocomplete="off" name="feedback_params" type="hidden" value="{"actor":"100001785353329","target_fbid":"140079896061521","target_profile_id":"100001785353329","type_id":"14","source":"2","assoc_obj_id":"","source_app_id":"0","extra_story_params":[],"content_timestamp":"1301766685","check_hash":"9b1e2721d3535f23"}" /><span class="UIActionLinks UIActionLinks_bottom" data-ft="{"type":"action"}"><button class="like_link stat_elem as_link" name="unlike" title="Stop liking this item" type="submit"><span class="default_message"></span><span class="saving_message"></span></button></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4562526248316399747.post-29886974075020948152011-04-01T21:18:00.000-07:002011-04-01T21:18:27.848-07:00ေငြဆုိေသာအရာ....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-5f05AuFKWkA/TZaikc693SI/AAAAAAAAABI/oFGNHqo0T8A/s1600/Please.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-5f05AuFKWkA/TZaikc693SI/AAAAAAAAABI/oFGNHqo0T8A/s1600/Please.gif" /></a></div><br />
<span class="font-size-2" style="color: black;"> ေငြဆုိတာ အရာအားလုံးကုိ လႊမ္းမုိးႏုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ..ေငြေၾကာင့္ ဘ၀ၾကီးပ်က္စီးေနၾကရတဲ့ လူေတြေလာကမွာ မေရတြက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး.. ဒါေၾကာင့္ေငြကုိ အရမ္းမက္ေမာမိတယ္ ေငြဆုိတဲ့အသံၾကားရင္ ကၽြန္မအဲဒီ“ေငြ”ဆုိတဲ့အရာဆီသြားျပီးဒူးေထာက္ဖုိ႕အျမဲအသင့္ရွိေနခဲ့တယ္ေလ….ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာၾကတယ္..“နင္ရူးေနျပီတဲ့”..ဟုတ္တယ္ပဲထားလုိက္ပါေတာ့။ကၽြန္မခင္မင္ရတဲ့ အကုိတစ္ေယာက္ကလည္း ကၽြန္မက ေငြကု ိကုိးကြယ္ေနသူတစ္ေယာက္တဲ့။ေငြဆုိတာကုိးကြယ္ဖုိ႕မဟုတ္ဘူး ခိုင္းေစဖုိ႕အတြက္တဲ့ သူကေတာ့ေငြကိုမကုိးကြယ္ဘူး ခုိင္းပဲခိုုင္းတယ္တဲ့ ။ဟုတ္ပါတယ္..သူ႕ဘက္ကၾကည္႕ရင္ေတာ့ အဲဒီစကားဟာမွန္ေနမွာေပါ့..။ကၽြန္မဘက္ကေတာ့ မွားတယ္လုိ႕ျမင္တယ္..။ကၽြန္မခ်မ္သာႏုိင္ဖုိ႕အတြက္ ေငြကို ကုိးကြယ္မွျဖစ္မယ္ေလ…ကုိးကြယ္တယ္ဆုိတာ ျမတ္ႏုိးလုိ႕ေပါ့..ကုိယ္ကသူ႕ကုိျမတ္ႏုိးမွ သူကလည္းကုိယ့္ကုိ ျမတ္ႏုိးမွာေပါ့..ျမတ္ႏိုးတယ္ဆုိတာ ၾကင္နာမႈတစ္ခုပါပဲ..ဘယ္အရာမဆုိ(ေငြမွမဟုတ္ပါဘူး)ျမတ္ႏုိးၾကင္နာမႈ ရွိတဲ့သူ ဆီမွာမွ ၾကာရွည္ခံၾကတယ္..။ရည္ရွည္တည္ျမဲမႈ ရွိၾကတာဟာ ဓမၼတာ တစ္ခုပဲမလား..။ ေငြဆုုိတာလည္း သူ႕ကုိၾကင္နာျမတ္ႏုိးတဲ့သူ ဆီမွာပဲ အစဥ္သျဖင့္တည့္တံ့ေနၾကမွာအမွန္ပဲေလ..။ </span> <br />
<div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;"> ဥပမာဆုိပါေတာ့ ေငြရဲ့တန္ဖုိး ေငြရဲ့အေရးပါမႈေတြကုိ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္… လူတုိင္းေတာ့သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။အလွဴတစ္ခုကုိ သြားတဲ့အခါ စိန္လည္ဆြဲေတြ စိန္နားကပ္ေတြ လက္ေကာက္ေတြ၀တ္ထားတဲ့ စိန္ေရာင္ေရႊေရာင္ေတြနဲ႔ တစ္ျဖတ္ျဖတ္လက္ေနတဲ့လူနဲ႕ အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္း၀တ္ျပီး နားေပါက္ကေလးေဟာင္းေလာင္းနဲ႕ လာတဲ့လူႏွစ္ဦးမွာ ဘယ္သူ႕ကုိပဲ လူေတြကအေလးထားဆက္ဆံၾကမယ္လုိ႕ထင္ၾကပါလဲ..ေျပာျပဖုိ႕ေတာ့လုိမယ္မထင္ပါဘူးေနာ္..။ေငြမရွိရင္လူ ေတြက မေလးစားခ်င္ၾကဘူး တန္ဖုိးမထားခ်င္ၾကပါဘူး..အခုကၽြန္မေရးေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ လူအခ်ဳိ႕(လူခ်မ္းသာေတြ)ကေတာ့ ျငင္းဆန္ၾကမွာပါပဲ..။ ကၽြန္မခုခံစားေနရတဲ့ အရာေတြကို ကၽြန္မတုိ႕လုိ လူဆင္းရဲေတြပဲခံစားနားလည္တတ္ၾကတာပါ..။မွတ္မိပါေသးတယ္ရွင္ ကၽြန္မကုိးတန္းႏွစ္တုန္းက အေၾကာင္းေလးေပါ့ အဲဒီအခ်ိန္ကစလုိ႕ကၽြန္မရင္ထဲမွာေငြဆုိတဲ့အရာက ုိအထင္ၾကီးကုိးကြယ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ၀င္ခဲတာထင္ပါတယ္..</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-1OQVfiCoxMc/TZai0uUhPVI/AAAAAAAAABM/ydV0kubYhA8/s1600/Lovely_illustration_of_Happy_family_on_sofa_wallcoo.com.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://1.bp.blogspot.com/-1OQVfiCoxMc/TZai0uUhPVI/AAAAAAAAABM/ydV0kubYhA8/s320/Lovely_illustration_of_Happy_family_on_sofa_wallcoo.com.jpg" width="320" /></a></div><div align="left"><br />
</div><div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;"> ဒီအေၾကာင္းေလးမေျပာခင္ ကၽြန္မတုိ႕မိသားစုအေၾကာင္းေလးနည္းနည္းေလာက္ စာဖတ္သူေတြသိေအာင္ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္..။ကၽြန္မရဲ့ဖခင္ကအလယ္တန္းျပ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦးပါ။ ကၽြန္မရဲ့မိခင္ကေတာ့ ေရာဂါသည္ဆုိေတာ့ ဘာအလုပ္မွမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး..သားသမီးကေတာ့ ကၽြန္မအပါအ၀င္ ငါးေယာက္ေပါ့.. ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ေလးစားခ်စ္ခင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ဖခင္ဟာ သူရတဲ့လစာေလးနဲ႕ မိသားစုေလာက္ငွေအာင္ အပင္ပန္းခံျပီး ၾကိဳးစားရုန္းကန္ရွာပါတယ္..အလယ္တန္းေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ရဲ့လစာကို စာဖတ္သူ ေတြလည္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္..။ဘယ္လုိမွမေလာက္ငွႏုိင္တဲ့ ဒီပုိက္ဆံအတြက္ သူ႕ခမ်ာ ေက်ာင္းဆရာ အလုပ္အျပင္ တစ္ျခားအလုပ္တစ္ခုကုိရွာရပါတယ္..တုိတုိပဲေျပာၾကတာေပါ့ရွင္…အဲဒီအခါမွာ ကၽြန္မရဲ့ဖခင္က ႏွစ္လုံးတုိ႕ခ်ဲတုိ႕ကုိ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ဆရာ၊ဆရာမေတြကို သူ႕ရဲ့အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ ေလွ်ာက္ေရာင္း၊ဒီၾကားထဲ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးမရွိတဲ့အခ်ိန္ အျပင္ကုိ ဆရာၾကီးမသိေအာင္ ထြက္ျပီးေတာ့ေရာင္းရပါတယ္..</span></div><div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;"> ေနပူထဲမွာစက္ဘီးတစ္စီးနဲ႕ လွည္႕ပတ္ေရာင္းရတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ဖခင္ၾကီးဟာ မနက္ပုိင္း အၾကိဳဂဏန္းမထြက္ခင္ ကဗ်ာမယာ လုိက္ေရာင္း..ကုိးနာရီမထိုးခင္ ဒုိင္ဆီအျမန္သြားအပ္ ေနာက္တစ္ခါညေနအတြက္ တစ္ခါ လွည္႕ေရာင္း ..။ သူစာသင္ခ်ိန္ရွိတဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္ အေျပးအလႊားသြားသင္..ျပီးလုိ႕နားရင္ ကသုတ္ကရုတ္နဲ႔ လုိက္ေရာင္း ေလးနာရီအမွွီ ဒုိင္ဆီအေျပးသြားအပ္နဲ႕ ေငြရဖုိ႕အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡခံျပီးလုပ္ရတယ္ေပါ့ရွင္.. အဲဒီလုိအရာေတြကို ျမင္ေနရတဲ့ကၽြန္မဟာ ေငြဆုိတဲ့အရာကို မကုိးကြယ္ပဲ ေနႏုိင္ပါေတာ့မလားရွင္.. ဒီၾကားထဲ ဆရာၾကီသိရင္ ဆရာ၊ဆရာမေတြ အမ်ားၾကီးရဲ႕ ေရွ႕မွာ အဆူအေဟာက္ခံ အေျပအဆုိခံရပါေသးတယ္.. မိသားစု တစ္ခုလုံးရဲ့၀မ္းေရးကုိ ကၽြန္မရဲ့အေဖက ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးခံျပီး ရွာေဖြေကၽြးေမြးေနတာကုိ ျမင္ေနရတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ေငြဆုိတဲ့အရာကုိ အရမ္းပဲလုိခ်င္လာမိတယ္..။ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ၾကီးဟာ အရမ္းစိတ္သေဘာ ျဖဴစင္တဲ့ သူတစ္ဦးပါ.. သူ႕ရဲ့တပည့္ေတြကို အရမ္းပဲခ်စ္ခင္တြယ္တာပါတယ္.။ သူ႕တပည့္ေတြကိုလည္း လူေတာ္လူေကာင္းေလးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ သူပါ။ သူဒီႏွလုံးေရာင္းတဲ့ အလုပ္ကုိမလုပ္ခ်င္ေတာ့ ေၾကာင္းလည္း ကၽြန္မတုိ႕ကုိ ခဏခဏေျပာပါတယ္..။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ရဲ့လက္ရွိေက်ာင္းဆရာအလုပ္က တစ္ျခားအလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ဖို႕ အခ်ိန္မရႏုိင္တဲ့ အတြက္ ဒါကုိပဲဆက္လုပ္ေနရဦးမယ္လုိ႕ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မအေဖေျပာတာကုိ နားေထာင္ျပီး စိတ္မေကာင္းလည္းျဖစ္ ၀မ္းလည္း၀မ္းနည္းမိတယ္ေပါ့။</span></div><div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;"> တစ္ေန႕ေတာ့ေပါ့ ကၽြန္မဖခင္က သူရဲ့တပည့္ေတြကို သခ်ာၤပုဒ္စာေတြ တြက္ခုိင္းျပီး အမွတ္ျခစ္ ေပးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္က ကၽြန္မဖခင္ဆီလာျပီး “ဆရာၾကီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကုိ ဒီဂဏန္း တစ္ကြက္တစ္ရာဖုိးဆီ ထည့္ေပးပါ” ဆုိျပီး ပုိက္ဆံတစ္ေထာင္နဲ႕ စာရြက္ကေလးတစ္ရြက္ လာေပးပါတယ္.. ကၽြန္မဖခင္က အမွတ္ငုံဖ်က္ ေနရာကေန အဲဒီေက်ာင္းသားရဲ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ တဲ့အခါ မခ်ိဳမခ်ဥ္ပုံစံနဲ႕ သူ႕ကုိၾကည့္ျပီးေျပာေနတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲ့ မ်က္ႏွာကို ျမင္လုိက္ရတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ဟာ အရမ္းကုိ၀မ္းနည္းျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္..ဒါနဲ႕ကၽြန္မဖခင္လည္း ေက်ာင္းသားေတြအားလုံးကုိ ေနရာမွာျပန္ထုိင္ခုိင္းျပီးေတာ့ ခုနက ႏွလုံးလားထုိးတဲ့ေကာင္ေလးကို အတန္းေရွ႕ကုိေခၚလုိက္ပါတယ္. ျပီးေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္က တစ္လုံးခ်င္းေအးေဆးစြာနဲ႕ “သား.. ဘာေၾကာင့္ခုလုိမ်ိဳးလုပ္ရတာလဲ.. မင္းတုိ႕ဟာ ခုမွေက်ာင္းသားေတြပဲ ရွိေသးတယ္..ဒီလုိကိစၥေတြကုိ မလုပ္သင့္ဘူးေလ..ေနာက္ကုိ ဒီလုိကိစၥေတြ မလုပ္မိေစနဲ႕ကြယ္..မေကာင္းမွန္းသိရင္ေရွာင္ရမယ္လုိ႕ဆရာေျပာခဲ့တယ္မလား.. သြား.သြား.. ေနာင္တစ္ခါဆုိ ဆရာရုိက္မွာေနာ္..”လုိ႕ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ၾကီးက မေလွ်ာ့မတင္းေလးနဲ႕ ဆူလုိက္ပါတယ္..အဲဒီအခါမွာ ေက်ာင္း သားေလးက ကၽြန္မရဲ့ဖခင္ကုိ “ဆရာက ခ်ဲေရာင္းတဲ့သူ ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ခ်ဲထုိးတာေပါ့.။ ကၽြန္ေတာ့ က် ေတာ့ မထုိးခုိင္းပဲနဲ႕ ဆရာကဘာေၾကာင့္ လုပ္ေနရတာလဲ..ဆရာက်ေတာ့လုပ္ခ်င္တုိင္း လုပ္ျပီး တပည့္ေတြ က်ေတာ့ မလုပ္နဲ႕လုိ႕လာတားေနတယ္..” ဆုိျပီး မေက်နပ္တဲ့ေလသံနဲ႕ ကၽြန္မဖခင္ကုိ ျပန္ခံေျပာ ပါတယ္.. ကၽြန္မရဲ့ဖခင္ဟာ သူရဲ့ေစတနာေမတၱာကို ေစာ္ကားခံလိုက္ရတဲ့ အတြက္ စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာ ၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ ပဲ ငိုင္ေတြသြားျပီးတဲ့ေနာက္ ဘာစကားမွဆက္မေျပာႏုိင္ေလာက္ေအာင္ စာသင္ခန္းထဲကေန တိတ္ဆိတ္စြာနဲ့ပဲ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္.. ။</span></div><div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;">အဲဒီေန႕က စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး ငိုင္ေတြေနတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ဖခင္ဟာ ဒုိင္ဆီကုိ အခ်ိန္မွီ တင္ရမယ့္ လည္ခ်ာစာအုပ္ကုိ မတင္မိလုိ႕ ေပါက္ကြက္ပါသြားတဲ့ အတြက္ ရွိစုမဲ့စုေလးကေန စုိက္ေလ်ာ္ လုိက္ ရပါေသးတယ္။ ေၾသာ္…ေငြ..ေငြ..ေပါ့ေနာ္..။ ေနာက္ထပ္ အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ့ ခ်ဲသမားေတြရဲ့ ဘ၀မွာ လုိင္းေၾကးဆုိတဲ့ ဆက္ေၾကးသေဘာမ်ိဳး နဲ႕ နယ္ထိန္းေတြကို ပုိက္ဆံေပးရတာရွိပါတယ္..။ ပုိက္ဆံကလည္း သူတုိ႕ ေတာင္းသေလာက္ ေပးရတာပါ.။ မေပးရင္ျပသနာ ရွာပါတယ္…မဟုတ္ရင္ အလုပ္ဆက္လုပ္လုိ႕ မရပါဘူး..။ ဒီလုိပဲ ခ်ဲသမားမ်ားစြာထဲက တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ဟာလည္း နယ္ထိန္းေတြကို ဆက္ေၾကး(လုိင္းေၾကး)ေပးရပါတယ္..တစ္ေန႕ေတာ့ နယ္ထိန္းက ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ကုိေခၚေတြ႕ပါတယ္.။ အေၾကာင္းကေတာ့ လုိင္းေၾကးတုိးေတာင္းတာပါပဲ.။သူ႕ကုိလက္ရွိေပးေနတာရဲ့ ႏွစ္ဆေပးရမယ္ေပါ့.. မေပးရင္ သူ႕ကို အဆုိးမဆုိပါနဲ႕ေပါ့..ဒီတစ္ရက္ ႏွစ္ရက္အတြင္း သူ႕ကုိအျမန္ဆုံးရွာေပးရမယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေပါ့.. အဲဒီအခါမွာ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္က ဆရာဆုိတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ ကုိေတာင္ မငဲ့ႏုိင္ရွာေတာ့ပဲနဲ႕ ဒီၾကားထဲမွာ ပုိက္ဆံ ေတာ္ေတာ္ၾကီး လုိက္ရွာရဦးမွာမို႕လုိ႕ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္နဲ႕ အဆင္မေျပႏုိင္တဲ့အတြက္ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ေရြ႕ဆုိင္းေပးဖုိ႕ မ်က္ႏွာငယ္နဲ႕ ေတာင္းပန္ေနရရွာတဲ့ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ကုိၾကည့္ျပီး ကၽြန္မရင္ထဲ ၀မ္းတည္းတဲ့စိတ္ မခံခ်င္တဲ့စိတ္ေတြက ရုန္းၾကြေနပါတယ္..။ နယ္ထိန္းၾကီးရဲ့ မ်က္ႏွာကို မုန္းတီးစြာနဲ႕ ကၽြန္မတစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ မိပါတယ္.နယ္ထိန္းၾကီးက ကၽြန္မကုိ ျပန္လွမ္းၾကည္ျ့ပီး “ဆရာ့ရဲ့ သမီးေလးက မာနၾကီးမယ့္ပုံေလးပဲ.. ဒါေပမဲ့ ဦးကိုေတာ့ မာနမထားနဲ႕ သမီးရဲ့ ေဖေဖ ဒုကၡေရာက္သြားလိမ့္မယ္သိလား” ဆုိျပီး ကၽြန္မရဲ့ ေခါင္းကုိပုတ္ကာ အျမင္ကယ္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္ရယ္သံနဲ႕ ရယ္ျပီး ကၽြန္မတုိ႕ သားအဖႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ကေန ထြက္သြားပါတယ္..။ အဲဒီလူၾကီးကုိ မုန္းလုိက္တာမွ တစ္စစီျဖစ္သြားေအာင္ ေျခမြ ပစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြဟာ အေတာမသတ္ပါပဲ..။ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္လည္း စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာနဲ႕ပဲ သူ႕ရဲ႕စက္ဘီးစုတ္ကေလးေပၚ ကၽြန္မကို တင္ျပီး တုန္႕ဆုိင္းေလးေကြးစြာနဲ႕ပဲ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ရပါတယ္..။</span></div><div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;"> ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္မကို ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္က အဲဒီနယ္ထိန္းၾကီးဆီကုိ လႊတ္ပါတယ္.. အေၾကာင္းကေတာ့ ပုိက္ဆံသြားေပးခုိင္းတာပါ.. သူေတာင္းတဲ့ေငြကို ရက္ခ်ိန္းအမွီ အျမန္သြားေပးခုိင္း တာပါ။ ကၽြန္မလညး္ ကၽြန္မအေဖကုိ အဲဒီလူၾကီးဆီမသြားေစခ်င္တာနဲ႕ ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ အေဖ့ရဲ့စက္ဘီးစုတ္ ကေလးကုိစီး ခေမာက္ကေလးကုိ ေဆာင္းျပီးေတာ့ ထြက္လာခဲ့တယ္ေပါ့..။ အဲဒီအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ အဲဒီလူၾကီးက သူ႕မိန္းမနဲ႕ ဆုိဖာေပၚမွာ TV ၾကည့္ရင္းဇိမ္နဲ႕ ႏွပ္ေနၾကတာေပါ့..။ ေၾသာ္…သူတုိ႕က်ေတာ့လည္း ဇိမ္ရွလုိက္က်တာေနာ္..။ ေနပူထဲကေန ေခၽြးသံတစ္ရႊဲရႊဲနဲ႕ လာခဲ့တဲ့ ကၽြန္မကို နယ္ထိန္းၾကီးရဲ့ မိန္းမက သနားလုိ႕ ထင္ပါတယ္ သူ႕သားစားဖုိ႕၀ယ္ထားတဲ့ ေခ်ာကလက္သၾကားလုံးေတြထဲက ငါးလုံးကို ႏႈိက္ျပီး ကၽြန္မကုိ ေကၽြးပါတယ္..။ ျငင္းေပးမယ့္ အတင္းေပးေနတာေၾကာင့္ မလႊဲသာစြာနဲ႕ ကၽြန္မယူလုိက္ပါတယ္.. ေပးစရာေပးျပီး အိမ္ထဲကအထြက္ ျခံစည္းရိုးေရွ႕က ေရေျမာင္းတားလဲေရာက္ေရာ သူတုိ႕ေပးတဲ့ သၾကားလုံး ေတြကုိ ကၽြန္မမုန္းတီးစြာနဲ႕ ေျမာင္းထဲကို လႊတ္ပစ္ခဲ့ပါတယ္..။ အဲဒီလုပ္ရပ္ကေလးဟာ မဟာအမွားတစ္ခု ဆုိတာ ေနာက္သုံးရက္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ ကၽြန္မသိခဲ့ရပါတယ္..။ အဲဒါကေတာ့ နယ္ထိန္းၾကီးက ကၽြန္မ အေဖကို ေခၚဆူတာပါပဲ..။ သူတုိ႕ေပးတဲ့ သၾကားလုံးကုိ ကၽြန္မက မစားပဲနဲ႕ ေရေျမာင္းထဲ လႊတ္ပစ္လုိက္တဲ့ အတြက္..။ အဲဒီေနာက္ ကၽြန္မရဲ့ ဖခင္ကုိ သူ ျငိဳးပါေတာ့တယ္..။ တစ္ေန႕ ကၽြန္မလည္ခ်ာစာအုပ္ ဒုိင္ဆီသြား အပုိ႕မွာ အဲဒီနယ္ထိန္းက လမ္းမွာ ရဲေတြအမ်ားၾကီးနဲ႕ ဖမ္းစစ္ပါေတာ့တယ္..။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ အဲဒီေန႕က ကၽြန္မအေဖ စိတ္ထဲေလးေနလုိ႕ ဆုိျပီး တစ္ျခားလမ္းကေန လည္ခ်ာစာအုပ္ကုိ ကၽြန္မနဲ႕သြားပုိ႕ ခိုင္းပါတယ္..။ သူကေတာ့ပုံမွန္အတုိင္း ဟန္မပ်က္ေပါ့..။ နယ္ထိန္းၾကီးကေတာ့ မေက်နပ္ပဲ ေတာက္ တစ္ေခါက္ေခါက္ နဲ႕ ကၽြန္မကိုေတြ႕တုိင္း မေက်နပ္တဲ့ အၾကည့္ေတြ႕နဲ႕ ၾကည့္ၾကည့္သြားပါတယ္..။</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-MYIHnautWOM/TZajiHvsjSI/AAAAAAAAABQ/SMjQiq14K4k/s1600/white+gold+diamond+necklace+5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-MYIHnautWOM/TZajiHvsjSI/AAAAAAAAABQ/SMjQiq14K4k/s320/white+gold+diamond+necklace+5.jpg" width="320" /></a></div><div align="left"><span class="font-size-2" style="color: black;"> ကံတရားက ကၽြန္မတုိ႕ကို မ်က္ႏွာသာေပးခဲ့ပါတယ္..တစ္လေလာက္အၾကာမွာပဲ အဲဒီနယ္ထိန္းၾကီး တစ္ျခားနယ္ကုိ ေျပာင္းမိန္႕က်လာတဲ့အတြက္ ေျပာင္းသြားရပါတယ္..။ ကံေကာင္းလုိ႕ ကၽြန္မအေဖ ပုိက္ဆံနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေထာင္ထဲမ၀င္ခဲ့ ရတာပါ..။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ပုိက္ဆံဆုိတဲ့ အရာကုိ ကၽြန္မ ပုိခ်စ္ျမတ္ႏုိးတတ္လာခဲ့ပါတယ္..။ ဒီလုိပဲ ေငြနဲ႕ပတ္သက္ျပီး က်ဆုံးမႈေတြ ဆင္းရဲေနရတာေတြကို ျမင္ေနရတဲ့ ကၽြန္မဟာ ေငြကို ကုိးကြယ္မိတာ မဆန္းဘူးလုိ႕ထင္ပါတယ္..။ေငြဆုိတာ အားလုံးကုိ လႊမ္းမုိးမခ်ဳပ္ကုိင္ ႏုိင္ေပမဲ့ ကုိးဆယ္ရာႏႈန္းေလာက္ေတာ့ ၾကီးစုိးႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္..။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြ အခုဖတ္ေနတဲ့ ၀တၱဳေလးဟာ ေငြကိုအရမ္း မက္ေမာတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္က ေရးတဲ့ ၀တၱဳပဲလုိ႕ ဆုိၾကတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီ အရူးကပဲ ဆုေလးတစ္ခုေတာင္းခ်င္ပါေသးတယ္..။ အဲဒါကေတာ့ သူဘယ္ေလာက္ပဲရူးရူး သူသိပ္ခ်စ္ျပီ ျမတ္ႏိုးရတဲ့ သူ႕ရဲ့ ဖခင္ၾကီးနဲ႕“ ေငြ” ဆုိတဲ့ အရာကုိ ထာ၀ရ မွတ္မိေနႏုိင္ဖို႔ပါ…………</span></div><div align="left"><br />
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4562526248316399747.post-2951971125813306112011-03-31T02:18:00.000-07:002011-03-31T02:18:14.963-07:00အခ်စ္ဆိုတာ အစမွာခ်ိဳျမိန္ေစပါတယ္........<div style="color: magenta;">အခ်စ္ဆိုတာ အစမွာခ်ိဳျမိန္တယ္<br />
<br />
ေဘးနားမွာ သူ႐ွိေနမယ္ သင့္အတြက္ေ၀မွ်ေပးမဲ့သူ႐ွိမယ္<br />
<br />
သင္အထီးမက်န္ေတာ့ဘူး သူသင့္ကို သတိရေနမယ္ လြမ္းေနမယ္<br />
<br />
ဘာပဲလုပ္လုပ္ အတူတူ႐ွိေနရင္ အားလံုးဟာ ေပ်ာ္စရာေတြပဲ<br />
<br />
ဒါေပမဲ့ ရင္းႏွီးလာေလ တစ္ဘက္သူရဲ့အားနည္းခ်က္ေတြကို ျမင္လာမယ္<br />
<br />
သင္စိတ္႐ွဳပ္လာမယ္ သင္လက္မခံႏိုင္တဲ့အထိျဖစ္လာမယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ သင္<br />
ႏိႈင္းယွဥ္ေနမယ္<br />
<br />
သင္နဲ႔ သူနဲ႔ လုိက္ဖက္တယ္မလိုက္ဖက္ဘူးဆိုတာကိ</div><div class="gmail_quote" style="color: magenta;"><wbr></wbr>ု သင္သိလား။<br />
<br />
အခ်စ္ဆိုတာ ေက်ာက္ခဲတစ္လံုး ေကာက္ရသလိုေပါ့.. ေက်ာက္ခဲေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ<br />
ေ႐ြးေကာက္ေနတာ။<br />
<br />
မႀကိဳက္လို႔ဆိုၿပီး ဒီေက်ာက္ခဲကိုပစ္ ေနာက္ေက်ာက္ခဲကို ေကာက္လိုက္နဲ႔<br />
ဆိုရင္ ဘယ္ၿပီးေတာ့မလဲ။<br />
<br />
ကိုယ္ေကာက္လို႔ရထားတဲ့ ေက်ာက္ခဲကိုပဲ အျမတ္တႏိုးနဲ႔ ထားရင္ ေက်ာက္ခဲက<br />
အဖိုးတန္တဲ့ ေက်ာက္မ်က္ျဖစ္ေနမယ္။<br />
<br />
ၾကာရင္ ပ်င္းလာတယ္ ၿငီးေငြ႕လာတယ္ လို႔ သင္တို႔ ထင္ၾကမယ္..<br />
<br />
မွားတယ္..<br />
<br />
ဒါဟာ ဥပမာတစ္ခုနဲ႔ေျပာျပခ်င္တယ္<br />
<br />
စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ထမင္းလက္ဆံုစားေနတဲ့<br />
လူလတ္ပိုင္းေယာက်ၤားေလးတစ္စုရဲ့<wbr></wbr>စကားသံ<br />
<br />
“လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္ေလာက္က ငါ့မိန္းမ ကို ငါလိုက္တုန္းက သူက<br />
ပုဇြန္စားခ်င္တယ္ေျပာတာ ငါ ၁၀ေကာင္အခြံခြါေပးတယ္၊ ခုဆိုရင္<br />
သူခြါခိုင္းရင္ ခြါေပးဖို႔ေနေနသာသာ….”<br />
<br />
ဒါကို သူၾကြားစရာလို႔မ်ား ထင္ေနလားမသိဘူးေနာ္…<br />
သူ႔ရဲ့အိမ္ေထာင္ေရးဘယ္ေလာက္က်႐ံ<wbr></wbr>ႈးေနတယ္ဆိုတာေၾကျငာေနတလုိပါပဲ……<br />
<br />
ေနာက္တစ္ခုေျပာခ်င္ေသးတယ္<br />
<br />
ေကာင္မေလးကို ခ်စ္စခင္စၾကင္နာစတုန္းကေတာ့ ႐ံုးလာႀကိဳလိုက္ ဖုန္းဆက္ၿပီး<br />
<br />
စားၿပီးၿပီလားေမးလိုက္နဲ႔ အလုပ္ကို႐ႈပ္ေနတာ လင္မယားလဲျဖစ္ေရာ<br />
<br />
ေစ်းျခင္းေတာင္းကို ဗိုက္တစ္လံုးနဲ႔ သယ္ေနတာကို သိရက္နဲ႔<br />
<br />
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။<br />
<br />
အသက္ ၇၀ ႐ွိတဲ့ လင္မယားဟာ ခုခ်ိန္ထိ ဘုရားေက်ာင္းတက္ၿပီး<br />
သူတို႔ရဲ့မဂၤလာပဲြကို ခုထိ က်င္းပေနရတာေကာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ….<br />
<br />
ေ႐ႊရတုေတြဘာေတြမဟုတ္ပဲ မဂၤလာပြဲတစ္ခုကို အၿမဲလိုလို က်င္းပေနၾကတယ္။<br />
<br />
သူတို႔ကို အားမက်ဘူးလား…..<br />
<br />
လူေတြက ရယူပိုင္ဆိုင္ၿပီးရင္ အေလးမထားၾကဘူး<br />
<br />
လက္ထက္ျခင္းက လူေတြကို ပ်င္းရိေစတယ္ မေျပာခ်င္ဘူး၊ မနားေထာင္ခ်င္ဘူး၊<br />
<br />
တစ္ေယာက္အတြက္တစ္ေယာက္က အံ့ၾသေအာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္မလုပ္ေပးေတာ့ဘူး။<br />
<br />
လင္မယားမျဖစ္ခင္ထိေတာ့ ဘယ္လိုေျပာရင္ေကာင္းမလဲ။ ဘာလုပ္ေပးရင္ေကာင္းမလဲနဲ႔။<br />
<br />
အမွန္ေတာ့ ရည္းစားနဲ႔ လင္မယားကအတူတူပါပဲ။ ပိုခုိင္ၿမဲေအာင္တေလာကလံုးသိေအာ<wbr></wbr>င္<br />
ေၾကျငာထားတာပါ။<br />
<br />
အၿမဲခ်စ္ေနၾကဖို႔ မပ်င္းဖို႔ပဲလိုတယ္။ သူ႔အတြက္နဲ႔ အၿမဲႏိုးၾကားေနရမယ္။<br />
<br />
ေနာက္ဥပမာတစ္ခုက…ခ်စ္သူရည္းစား<wbr></wbr>ခ်ိန္းၿပီး ညေနစာစားဖို႔ ေကာင္မေလးကို<br />
<br />
ေကာင္ေလးေစာင့္ေနတာ မိနစ္၃၀ၾကာၿပီ။ ေကာင္မေလးက မထင္မွတ္တဲ့<br />
<br />
႐ံုးအလုပ္ေပၚလာတာနဲ႔ မိုး႐ြာတာနဲ႔ဆိုေတာ့ ေနာက္က်သြားတယ္။<br />
<br />
ဒါကို ေကာင္ေလးက “အၿမဲေနာက္က်ေနတာ္ပဲ ဒီလိုေစာင့္ေနရတာ<br />
<br />
ငါစားခ်င္စိတ္ေတာင္မ႐ွိေတာ့ဘူး။<wbr></wbr>”လို႔ေျပာေတာ့ ေကာင္မေလး ရင္ထဲမွာ<br />
<br />
အေမာဆို႔သြားတဲ့အျပင္ ဒီအခ်စ္ခရီးလမ္းကို ေလွ်ာက္ဖို႔<br />
<br />
သူ႔မွာအင္အားမ႐ွိေတာ့ဘူး။<br />
<br />
ဒီေနရာမွာ မိုး႐ြာထဲေရာက္ေအာင္လာတဲ့ ေကာင္မေလးကို<br />
“အလုပ္မ်ားေနလို႔လားအဆင္ေျပသြား<wbr></wbr>ၿပီလား”ဆိုၿပီး မိုးစက္ေလးေတြကို<br />
<br />
သုတ္ေပးရင္……ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ<wbr></wbr>ကြယ္။<br />
<br />
နားလည္ေပးပါ……….<br />
<br />
အခ်စ္ရဲ့လွပမႈဆိုတာ သင့္ေပၚမွာမႈတည္တယ္…<br />
<br />
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ရဲ့အခ်စ္ေတြ<wbr></wbr>ကမတူဘူး။ ခ်စ္ပံုေတြကြဲၾကတယ္။<br />
<br />
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုခ်စ္ရင္ သူ႕ကိုနားလည္ရမယ္။<br />
<br />
ေတာင္းပန္ရမယ္။ ေက်းဇူးတင္ရမယ္။<br />
<br />
အမွားသိၿပီး ျပင္တတ္ရမယ္။ယုယရမယ္။<br />
<br />
လက္ခံရမယ္ သည္းခံခိုင္းတာမဟုတ္ဘူး။<br />
<br />
ခြင့္လြတ္ရမယ္ အလုိလိုက္ခိုင္းတာမဟုတ္။<br />
<br />
အားေပးရမယ္ ေျမာက္ပင့္ခိုင္းတာမဟုတ္။<br />
<br />
ေမးေဖာ္ရရမယ္ စစ္ေဆးေမးျမန္းခိုင္းတာမဟုတ္။<br />
<br />
ရင္ဖြင့္ရမယ္ ေပါက္ကြဲခိုင္းတာမဟုတ္။<br />
<br />
ေမ့မရႏိုင္တာေလးေတြဖန္တီးရမယ္ ေနာင္တရခိုင္းတာမဟုတ္။<br />
<br />
အခ်င္းခ်င္းဖလွယ္ေနရမယ္ အရာအားလံုးကို သင္ကသိေနရမွာမဟုတ္။<br />
<br />
သူ႔အတြက္ဆုေတာင္းေပးေနရမယ္ သူ႔ကိုပူေလာင္မႈေတြ<br />
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြလုပ္ခိုင္းတာမဟု<wbr></wbr>တ္။<br />
<br />
သာယာၾကည္ႏူးရမယ္ ေငြျဖဳန္းခုိင္းတာမဟုတ္။<br />
<br />
အခ်ိန္မေ႐ြး လက္တြဲလို႔ရတယ္ ဒါေပမဲ့ ဒီတဲြလက္ကို<br />
အခ်ိန္မေ႐ြးလြတ္လို႔ရတာမဟုတ္………<wbr></wbr>………..<br />
<br />
လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ အခ်စ္ရဲ႔ သခၤ်ဳိင္းတဲ့။ ဒါေပမဲ့ လက္မထပ္ခဲ့ရင္<br />
အခ်စ္ကျမဳပ္ႏွံရာ ေနရာမရွိဘဲ ေသဆံုးသြားလိမ့္မယ္။<br />
<br />
အေကာင္းဆံုး ကုန္ပစၥည္းက ေၾကာ္ျငာထဲမွာပဲရွိတယ္။<br />
<br />
လံုး၀ ျပီးျပည့္စံုတဲ့လူက ကဗ်ာထဲမွာပဲရွိတယ္။<br />
<br />
လံုး၀ အျပစ္ကင္းတဲ့ အခ်စ္က ၀တၳဳထဲမွာပဲရွိတယ္။<br />
<br />
အေကာင္းဆံုးကို လူတိုင္းလိုခ်င္ၾကတယ္။<br />
<br />
အေကာင္းဆံုးကိုရဖို႔ေမွ်ာ္ကိုးေ<wbr></wbr>နလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြ က်င့္သံုးမွ<br />
ရမယ္။<br />
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4562526248316399747.post-54727998167115572792011-03-30T01:11:00.000-07:002011-03-30T01:11:16.471-07:00ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....<div class="mbl notesBlogText clearfix" style="text-align: center;"><strong>ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....</strong><br />
<br />
<br />
ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....<br />
ရင္၀ယ္မသိ တုန္ခါမိသည့္<br />
ငါ၏ႏွလုံးသား ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ<br />
ေမာင့္အျပံဳးက ဖန္စားႏုိင္ေစ<br />
ေမတၱာေတြႏွင့္...<br />
<br />
ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....<br />
အုိကြယ္ ဘယ္ေရြ႕ ဘယ္မွ်မႏုိင္<br />
ေမာင္ပုိင္စားေစ<br />
ငါရွင္သန္ရာ ငါ့ကမာၻေျမ...<br />
<br />
ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....<br />
ေမာင္ၾကည္ႏူးရာ ေမတၱာကမာၻသည္<br />
ငါ့ရင္၌သာ ျဖစ္တည္ေစခ်င္<br />
ထာ၀စဥ္…..<br />
<br />
ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....<br />
ေမာင္ေစညႊန္ရာ ထုိထုိရာသည္<br />
ငါ့ေသြးသားႏွင့္ ရင္းလုိရာေသာ္<br />
၀မ္းသာပီတိ ၾကည္ႏူးမႈျဖင့္<br />
ေမာင့္ေျခဖ်ားမွာ<br />
ခတြား၀ပ္ယ ရွိေစမည္…<br />
<br />
ေမာင့္ကုိခ်စ္ေသာခါ၀ယ္....<br />
ေမာင္ရွင္သန္ရာ ေမာင့္ကမာၻသည္<br />
ငါ၏ေမတၱာ ငါ့သစၥာေၾကာင့္<br />
ေအးခ်မ္းသာယာ ရႊင္လန္းစြာျဖင့္<br />
ငါ၏ခ်စ္ျခင္း ေမာင့္ခ်စ္ျခင္းသည္<br />
တည္ျမဲရွည္ၾကာ ခုိင္မာေစေသာ္……<br />
<br />
ၾကည္ႏူးရိပ္မြန္</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4562526248316399747.post-37338807803973177322011-03-24T07:00:00.001-07:002011-03-24T12:07:29.506-07:00အခ်စ္ဆုံးရဲ႕ေႏြဦးပန္းခ်ီ...<div style="text-align: center;"> သူမဘ၀မွာ အခ်စ္ဆုိေသာအရာကို ၁၆ ႏွစ္သမီးေလာက္ကတည္းက ထိေတြ႕ခဲ့မိ၏...ဘာရယ္မဟုတ္ သူမ်ားထားေတာ့ ကိုယ္လည္းထားခ်င္မိသည္။ အတန္းထဲမွာဆုိ ရည္းစားမရွိလွ်င္ မ်က္ႏွာပဲငယ္ရေတာ့မလုိလုိ.....။ ထုိအခ်ိန္က ဒါေတြက popular တစ္ခုလုိပင္..။ </div><div style="text-align: center;"> ဒီလုိႏွင့္ပဲတစ္ႏွစ္တစ္တန္းရည္းစားေတြမွန္မွန္ေလးထားလာခဲ့မိသည္...ထုိအခ်ိန္ထိကၽြန္မထားခဲ့ေသာ ရည္းစားမ်ားသည္ ကၽြန္မအတြက္ ဘာခံစားမႈမွ မပါေသာ အရုပ္ကေလးမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ရည္းစားက တစ္ႏွစ္တစ္ေယာက္မွန္ခဲ့ေပမဲ့ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မစာေမးပြဲက်ေတာ့သည္။က်သည္မွာ နည္းေသးသည္ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေျပာလာၾက၏..ကၽြန္မကေတာ့သူတုိ႕မနာလုိ၍ ေျပာသည္ဟုသာ သတ္မွတ္လိုက္သည္။ဟုတ္သည္ေလ ကၽြန္မက သူတုိ႕ထက္ေတာ္ခဲ့သည္ကိုး.. (ရည္းစားထားသည္႔ေနရာတြင္)... :P။ဒီလုိႏွင့္ဆယ္တန္းကိုေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္ႏွစ္ႏွစ္ဆက္တုိက္ကိုယ္ဖိရင္ဖိၾကိဳးစားလုိက္ရသည္။ေအာင္ခဲ့ပါသည္။တစ္ဘာသာေလးဆယ္စြန္းရုံမွ်ျဖင့္(ၾကြားသည္လုိ႕ေတာ့မထင္လုိက္ပါႏွင့္..:P) ဆယ္တန္းျပီးေတာ့ ရန္ကုန္ကိုလာသည္။Speaking ႏွင့္ English စာသင္တန္းတက္သည္။ေရာက္ေလရာစြံတက္ေသာ ကၽြန္မ၏အရည္အခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ကၽြန္မႏွင့္ေမာင္တုိ႕အၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္ခုန္ခဲ့ၾကေလသည္ေပါ့..ဒီလုိႏွင့္ပဲရုိမီ႕ရုိနဲ႕ဂ်ဴးလီးယက္လုိဇတ္လမ္းေလးစခဲ့ေလသတည္းေပါ့ေနာ္...။ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာပဲေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။အခ်စ္ကိုအေလးအနက္မထားတတ္ခဲ့ေသာ ကၽြန္မသည္ ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕မွပဲ အခ်စ္ကို ကုိးကြယ္လာခဲ့မိသည္။ဒါေတြဟာလည္း ေမာင့္၏စြမ္းရည္တစ္ခုပဲ ျဖစ္သည္။ေမာင္ကကၽြန္မကိုအရမ္းခ်စ္သည္..အရမ္းလည္းသ၀န္တုိတတ္သည္..အေပါင္းအသင္းမ်ားေသာကၽြန္မႏွင့္ တစ္ကုိယ္တည္း ေနတတ္ေသာ စကားနည္းေသာေမာင္သည္ ဘယ္လုိမွမလုိက္ဖက္ခဲ့ေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုခ်စ္ခဲ့ၾကပါသည္။ေမာင္ကကၽြန္မ Toilet သြားသည္ကအစ စိတ္မခ်ဟုဆုိကာ အေပါက္၀ထိလုိက္ပုိ႔ကာ ျပန္ထြက္လာသည့္အထိေစာင့္သည္။လမ္းသြားလွ်င္ေတာင္ေကာင္ေလးေတြႏွင့္ အသားခ်င္းထိမွာစုိးလုိ႕ဟုဆုိကာ ကၽြန္မပုခုံးကိုဖက္ျပီး ညာဖက္ကေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္လာလွ်င္ ကၽြန္မကိုဘယ္ဖက္ပုိ႕ကာ သူကညာဖက္ကုိသြားသည္။သည္ေလာက္ထိ အရမ္းသည္းတဲ့ေမာင္ပါ..လမ္းသြားလွ်င္ေမာင့္ကိုၾကည့္၍ ကၽြန္မအရမ္းရယ္ခ်င္မိသည္။သူ႕ကိုလည္း ကၽြန္မက"ရန္ကုန္မွာေနျပီး Date out ေနတဲ့ေတာသား"ဟု အျမဲေျပာသည္။ထုိသို႕ေျပာလုိက္တုိင္း မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာၾကည့္တတ္ေသာေမာင့္ပုံစံကို ကၽြန္မအရမ္းပဲ ျမတ္ႏုိးခဲ့ရသည္....။</div><div style="text-align: center;"> ေမာင္သည္ ကၽြန္မအေပၚအႏြံတာခံသေလာက္ စိတ္ကေလးလည္းေကာက္တတ္သည္...ဘယ္ေသာအခါမွ ကၽြန္မေမာင့္အေပၚစိတ္ေကာက္ခဲ့သည္ဟု ခုခ်ိန္ထိမရွိခဲ့ဖူးေသးပါ...ေမာင့္ကိုကၽြန္မအရမ္းခ်စ္ပါသည္..ကၽြန္မရင္ထဲမွာခံစားခဲ့ရဖူးေသာ အခ်စ္ေတြသည္ ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕သည့္အခ်စ္ႏွင့္ လုံး၀မဆုိင္ခဲ့ပါ...ေမာင္ျပံဳးလုိက္တုိင္းခ်ိဳင့္၀င္သြားတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြ...ခ်စ္စရာသြားထပ္ကေလးနဲ႕...ေမာင္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတုိင္း လုပ္တတ္တဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာေလးေတြဟာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့အရမ္းခ်စ္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ ေမာင့္ရဲ့ပုံရိပ္ေတြပါပဲ...ေမာင္ကရည္းမွန္းခ်က္ျပင္းထန္သူူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္..ေမာင္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေသာ ဆႏၵေတြကိုတကယ္ျဖစ္ေအာင္လည္းေမာင္လုပ္ႏုိင္မည္ဟု ကၽြန္မယုံၾကည္သည္...ကၽြန္မကေတာ့အရာရာကိုအေလးအနက္မထား ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပဲေနခဲ့သည္..ကၽြန္မအားလွ်င္ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မည္..shopping ထြက္မည္။ဒါေတြကိုပဲ ကၽြန္မကအလုပ္တစ္ခုဟုသေဘာထားခဲ့မိသည္...။သည္အက်ိဳးဆက္ေတြဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ ဆုိးရြားတဲ့အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့မည္ဟု ကၽြန္မေတြးပင္မေတြးခဲ့ဖူးပါ...</div><div style="text-align: center;"> ဒီလုိႏွင့္ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မတြဲတာတစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္။ေပ်ာ္ခဲ့သည္မွာလည္း အတုိင္းအဆမရွိခဲ့....ေမာင္ကMC တက္ေနခ်ိန္မွာကၽြန္မကေတာ့ Distance ႏွင့္ပဲရုိးရိုးေမဂ်ာကုိယူခဲ့မိသည္။အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္မအျခားInstituteမ်ားကုိ မလုိက္ႏုိင္ဟုဆုိကာ မိဘမ်ားကို ေျဖရွင္းခ်က္ေပးခဲ့သည္။တကယ္ေတာ့ေမာင္ႏွင့္ခြဲျပီး နယ္ကိုျပန္ကာ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္လုိ႔သာျဖစ္သည္။ေမာင္ကကၽြန္မကို နယ္ကုိျပန္ျပီးေက်ာင္းတက္ဖုိ႕ေျပာသည္...ေခါင္းမာတတ္ေသာကၽြန္မက ေခါင္းလည္းမခါခဲ့သလုိ ေခါင္းလည္းမျငိတ္ခဲ့ပါ..သည္လုိႏွင့္ေမာင့္ေဘးနားမွာေတာက္တဲ့တစ္ေကာင္လုိအျမဲတြယ္ကပ္ေနခဲ့သည္..။ကၽြန္မကုိကၽြန္မလည္း ကၽြန္မသာေမာင့္ရဲ့ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုလုိ႔ခံယူထားခဲ့မိသည္..။ ေမာင္ႏွင့္အတူေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းေလးေတြကို ပန္းခင္းလမ္းလုိ႔ကၽြန္မထင္မွတ္ခဲ့ဖူးသည္...ေမာင္ႏွင့္အတူ ထုိင္ေနက်ျဖစ္ေသာ လဘက္ရည္ဆုိင္ေလးကိုလည္း ကၽြန္မျဖတ္ေလွ်ာက္တုိင္း ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ အျမဲၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္..ေမာင္သုံးခဲ့တဲ့တစ္ရႈးေလးကအစ ကၽြန္မအျမတ္တႏုိးသိမ္းထားခဲ့ဖူးသည္..ေယာက်ာၤးေလးျဖစ္ျပီး အသန္႔အျပန္႔အလြန္ၾကိဳက္ေသာေမာင့္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လုိျမတ္ႏုိးစြာ ေငးၾကည့္ခဲ့ရဘူးသည္..ေယာက်ာၤးေလးတန္မဲ့ ေျဖာင့္စင္းသြယ္တန္းေနေသာ ေမာင့္ရဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ကၽြန္မတပ္မက္စြာနမ္းရႈိက္ခဲ့ဖူး၏..စကားေျပာတုိင္းေမာင့္ရဲ့ ၾသရွရွအသံေလးကိုသီခ်င္းတစ္ပုဒ္နားေထာင္ေနရသလုိ ခံစားခဲ့မိ၏..ေမာင္မရွိလွ်င္ကၽြန္မဘ၀ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေတာ့မည္ကဲ့သို<u>့့႔႔ </u>ခံစားရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မခံစားရကာ အခ်စ္ကိုရူးသြပ္ခဲ့မိပါသည္..။</div><div style="text-align: center;"> ေမာင္ကလည္းကၽြန္မကို တစ္ခါတစ္ရံသူပဲကေလးလုိ ဆုိးႏြဲ႔လုိက္ လူၾကီးတစ္ေယာက္လုိဆုံးမလုိက္ႏွင့္ အျပန္အလွန္နားလည္မႈေတြျဖင့္အခ်ိန္ေတြကိုကုန္ဆုံးေစခဲ့ျပန္သည္။ကၽြန္မကလည္းေမာင္မၾကိဳက္ဟုဆုိေသာအရာက္ုိေရွာင္ရွားခဲ့သလုိ(စာႏွင့္ပတ္သက္တာကလြဲလုိ႕)..ေမာင္ကလည္း ကၽြန္မ မၾကိဳက္ေသာအေၾကာင္းအရာကိစၥမ်ားကုိဘယ္ေသာအခါမွမလုပ္ခဲ့ေပ..။ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မတုိ႔ခ်စ္ခရီးလမ္းသည္ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္အခ်ိန္အထိ ေျဖာင့္ျဖဴးသာယာခဲ့ပါသည္..။</div><div style="text-align: center;"> ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ဦးတည္းသာရွိျပီးအငယ္ဆုံးျဖစ္ေသာေမာင့္ကိုေမာင့္မိသားစုက </div><a name='more'></a>အလြန္႕အလြန္ကုိခ်စ္ၾကသည္..။ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မခ်စ္ေနသည္ကို သိသြားေသာေမာင့္ရဲ့မိဘမ်ားက ထိုကိစၥကိုလုံး၀လက္မခံခဲ့ပါ။ကၽြန္မကို သူတုိ႕ရဲ့သားကိုဖ်က္ဆီးသည့္မိန္းမဟုစြတ္စြဲၾကသည္..။တန္ဖိုးမရွိေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟုဆုိသည္...။သူတုိ႕ဘယ္လုိပဲဆုိဆုိ ေမာင့္ကိုခ်စ္သည့္စိတ္ႏွင့္ ေမာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုပဲၾကည့္ျပီး စြတ္စြဲပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမႈေတြကုိ အျပံဳးမပ်က္၀မ္းနည္းစြာနဲ႕ေခါင္းငံုကာကၽြန္မငိုေနခဲ့မိသည္..။ေနာက္ဆုံးကၽြန္မကိုအရွက္မရွိေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ေမာင့္ပတ္၀န္းက်င္ကသတ္မွတ္ၾကသည္..။<br />
<div style="text-align: center;">ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မအေ၀းဆုံးကိုထြက္ေျပးခဲ့ၾကသည္။ကံတရားကမ်က္ႏွာသာမေပးခဲ့ပါ..ေမာင့္မိဘမ်ားကကၽြန္မတုိ႕ကိုလမ္းတစ္၀က္မွာပဲ အမွီလုိက္လာႏုိင္ခဲ့ျပီး..အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မကုိေ၀းကြာေစခဲ့ၾကသည္...ကၽြန္မ၏ မိဘမ်ားမွာလည္း လုံး၀ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မကိုသေဘာမတူေတာ့ေၾကာင္းေၾကျငာျပီးကၽြန္မကိုနယ္သို႕ျပန္ေခၚသြားခဲ့သည္။ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မတုိ႕ႏွစ္ေယာက္လုံး ကမၻာၾကီးတစ္ခုျခားေနသလုိခံစားခဲ့ၾကရသည္။ကၽြန္မနယ္သုိ႕ျပန္ေရာက္ျပီးမၾကာခင္မွာပဲဆႏၵျပမႈေတြေၾကာင့္(gastric)ျဖစ္သည္။ကၽြန္မ၏ပိန္ခ်ံဳးလားေသာခႏၶာကိုယ္ကုိ ၾကည့္ကာကၽြန္မမိဘမ်ားငိုေၾကြးခဲ့ၾကသည္။ဒီလိုႏွင့္ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မအဆက္အသြယ္ျပတ္သည္ထက္ျပတ္လာခဲ့ၾကသည္..။ေမာင္ရွိရာအရပ္ကို သြားခ်င္ခဲ့ေပမယ္ကၽြန္မစိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါႏုိင္ခဲ့ေတာ့ေပ..။ပါးလ်ႏြမ္းက်လာေသာကၽြန္မရုပ္သြင္ကုိၾကည့္မိတုိင္း ေမာင့္ဆီကုိသြားခ်င္သည့္စိတ္တုိ႕ကုိရုိက္ခ်ိဳးပစ္ခဲ့သည္..။ေမာင္လည္းကၽြန္မလုိပဲခံစားေနရမည္ဟုကၽြန္မယုံၾကည္မိသည္။ေမာင္ႏွင့္ေပ်ာ္ခဲ့ရဖူးသည့္ အတိတ္ကိုေတြးလုိက္တုိင္း လြမ္းဆြတ္တမ္းတမႈကို ရူးမတက္ခံစားခဲ့ရသည္။ေ၀ဒနာထက္ႏွလုံးသားက ခံစားရသည့္ဒဏ္ရာက အဆိပ္တစ္ခြက္ေသာက္မိသလုိ ပူေလာင္လြန္းလွ၏။ေမာင့္ကုိသတိရတိုင္း ထုတ္ၾကည့္မိသည့္ေမာင့္ရဲ့ဓာတ္ပုံေလးလည္းေတာ္ေတာ့ကိုေဟာင္းႏြမ္းေနခဲ့ျပီေပါ့..။ဘာေတြဘယ္လုိပဲေဟာင္းႏြမ္းသြားပါေစ ကၽြန္မရင္ထဲက ေမာင္ကေတာ့ထာ၀ရသစ္လြင္ေနဆဲ လတ္ဆတ္ေနဆဲပဲရွိေနမွာပါ...။ေမာင္နဲ႔ဘယ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေတြ ႏွစ္ေတြၾကာေအာင္ ေ၀းကြာေနပါေစ တစ္ခ်ိန္မွာျပန္ဆုံလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့အေတြးက ကၽြန္မကိုခုခ်ိန္ထိ ဒီကမၻာေျမေပၚမွာရပ္တည္ႏုိင္ေစခဲ့တာပဲျဖစ္သည္..။ေမာင့္ကိုခ်စ္ေသာကၽြန္မရဲ့ ႏွလုံးသားလည္း <span style="background-color: #b4a7d6;"></span>ဘယ္ေသာအခါမွေသဆုံးသြားႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာေမာင္သိႏုိင္ဖုိ႕ ကၽြန္မဆုေတာင္းေနလွ်က္ပါ....ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကမာၻေျမၾကီးရဲ့ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မ အတူရွိေနတယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႕ ကၽြန္မ ထာ၀ရရွင္သန္ေနဦးမွာပါ......</div>Unknownnoreply@blogger.com3