အခ်စ္ဆုံးရဲ႕ေႏြဦးပန္းခ်ီ...

             သူမဘ၀မွာ အခ်စ္ဆုိေသာအရာကို ၁၆ ႏွစ္သမီးေလာက္ကတည္းက ထိေတြ႕ခဲ့မိ၏...ဘာရယ္မဟုတ္ သူမ်ားထားေတာ့ ကိုယ္လည္းထားခ်င္မိသည္။ အတန္းထဲမွာဆုိ ရည္းစားမရွိလွ်င္ မ်က္ႏွာပဲငယ္ရေတာ့မလုိလုိ.....။ ထုိအခ်ိန္က ဒါေတြက popular တစ္ခုလုိပင္..။    

          ဒီလုိႏွင့္ပဲတစ္ႏွစ္တစ္တန္းရည္းစားေတြမွန္မွန္ေလးထားလာခဲ့မိသည္...ထုိအခ်ိန္ထိကၽြန္မထားခဲ့ေသာ ရည္းစားမ်ားသည္ ကၽြန္မအတြက္ ဘာခံစားမႈမွ မပါေသာ အရုပ္ကေလးမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ရည္းစားက တစ္ႏွစ္တစ္ေယာက္မွန္ခဲ့ေပမဲ့ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မစာေမးပြဲက်ေတာ့သည္။က်သည္မွာ နည္းေသးသည္ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေျပာလာၾက၏..ကၽြန္မကေတာ့သူတုိ႕မနာလုိ၍ ေျပာသည္ဟုသာ သတ္မွတ္လိုက္သည္။ဟုတ္သည္ေလ ကၽြန္မက သူတုိ႕ထက္ေတာ္ခဲ့သည္ကိုး.. (ရည္းစားထားသည္႔ေနရာတြင္)... :P။ဒီလုိႏွင့္ဆယ္တန္းကိုေအာင္ျမင္ႏုိင္ရန္ႏွစ္ႏွစ္ဆက္တုိက္ကိုယ္ဖိရင္ဖိၾကိဳးစားလုိက္ရသည္။ေအာင္ခဲ့ပါသည္။တစ္ဘာသာေလးဆယ္စြန္းရုံမွ်ျဖင့္(ၾကြားသည္လုိ႕ေတာ့မထင္လုိက္ပါႏွင့္..:P) ဆယ္တန္းျပီးေတာ့ ရန္ကုန္ကိုလာသည္။Speaking ႏွင့္ English စာသင္တန္းတက္သည္။ေရာက္ေလရာစြံတက္ေသာ ကၽြန္မ၏အရည္အခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ကၽြန္မႏွင့္ေမာင္တုိ႕အၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္ခုန္ခဲ့ၾကေလသည္ေပါ့..ဒီလုိႏွင့္ပဲရုိမီ႕ရုိနဲ႕ဂ်ဴးလီးယက္လုိဇတ္လမ္းေလးစခဲ့ေလသတည္းေပါ့ေနာ္...။ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာပဲေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။အခ်စ္ကိုအေလးအနက္မထားတတ္ခဲ့ေသာ ကၽြန္မသည္ ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕မွပဲ အခ်စ္ကို ကုိးကြယ္လာခဲ့မိသည္။ဒါေတြဟာလည္း ေမာင့္၏စြမ္းရည္တစ္ခုပဲ ျဖစ္သည္။ေမာင္ကကၽြန္မကိုအရမ္းခ်စ္သည္..အရမ္းလည္းသ၀န္တုိတတ္သည္..အေပါင္းအသင္းမ်ားေသာကၽြန္မႏွင့္ တစ္ကုိယ္တည္း ေနတတ္ေသာ စကားနည္းေသာေမာင္သည္ ဘယ္လုိမွမလုိက္ဖက္ခဲ့ေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုခ်စ္ခဲ့ၾကပါသည္။ေမာင္ကကၽြန္မ Toilet သြားသည္ကအစ စိတ္မခ်ဟုဆုိကာ အေပါက္၀ထိလုိက္ပုိ႔ကာ ျပန္ထြက္လာသည့္အထိေစာင့္သည္။လမ္းသြားလွ်င္ေတာင္ေကာင္ေလးေတြႏွင့္ အသားခ်င္းထိမွာစုိးလုိ႕ဟုဆုိကာ ကၽြန္မပုခုံးကိုဖက္ျပီး ညာဖက္ကေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္လာလွ်င္ ကၽြန္မကိုဘယ္ဖက္ပုိ႕ကာ သူကညာဖက္ကုိသြားသည္။သည္ေလာက္ထိ အရမ္းသည္းတဲ့ေမာင္ပါ..လမ္းသြားလွ်င္ေမာင့္ကိုၾကည့္၍ ကၽြန္မအရမ္းရယ္ခ်င္မိသည္။သူ႕ကိုလည္း ကၽြန္မက"ရန္ကုန္မွာေနျပီး Date out ေနတဲ့ေတာသား"ဟု အျမဲေျပာသည္။ထုိသို႕ေျပာလုိက္တုိင္း မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာၾကည့္တတ္ေသာေမာင့္ပုံစံကို ကၽြန္မအရမ္းပဲ ျမတ္ႏုိးခဲ့ရသည္....။

         ေမာင္သည္ ကၽြန္မအေပၚအႏြံတာခံသေလာက္ စိတ္ကေလးလည္းေကာက္တတ္သည္...ဘယ္ေသာအခါမွ ကၽြန္မေမာင့္အေပၚစိတ္ေကာက္ခဲ့သည္ဟု ခုခ်ိန္ထိမရွိခဲ့ဖူးေသးပါ...ေမာင့္ကိုကၽြန္မအရမ္းခ်စ္ပါသည္..ကၽြန္မရင္ထဲမွာခံစားခဲ့ရဖူးေသာ အခ်စ္ေတြသည္ ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕သည့္အခ်စ္ႏွင့္ လုံး၀မဆုိင္ခဲ့ပါ...ေမာင္ျပံဳးလုိက္တုိင္းခ်ိဳင့္၀င္သြားတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြ...ခ်စ္စရာသြားထပ္ကေလးနဲ႕...ေမာင္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတုိင္း လုပ္တတ္တဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာေလးေတြဟာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့အရမ္းခ်စ္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ ေမာင့္ရဲ့ပုံရိပ္ေတြပါပဲ...ေမာင္ကရည္းမွန္းခ်က္ျပင္းထန္သူူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္..ေမာင္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေသာ ဆႏၵေတြကိုတကယ္ျဖစ္ေအာင္လည္းေမာင္လုပ္ႏုိင္မည္ဟု ကၽြန္မယုံၾကည္သည္...ကၽြန္မကေတာ့အရာရာကိုအေလးအနက္မထား ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပဲေနခဲ့သည္..ကၽြန္မအားလွ်င္ရုပ္ရွင္ၾကည္႔မည္..shopping ထြက္မည္။ဒါေတြကိုပဲ ကၽြန္မကအလုပ္တစ္ခုဟုသေဘာထားခဲ့မိသည္...။သည္အက်ိဳးဆက္ေတြဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ ဆုိးရြားတဲ့အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့မည္ဟု ကၽြန္မေတြးပင္မေတြးခဲ့ဖူးပါ...

      ဒီလုိႏွင့္ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မတြဲတာတစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္။ေပ်ာ္ခဲ့သည္မွာလည္း အတုိင္းအဆမရွိခဲ့....ေမာင္ကMC တက္ေနခ်ိန္မွာကၽြန္မကေတာ့ Distance ႏွင့္ပဲရုိးရိုးေမဂ်ာကုိယူခဲ့မိသည္။အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္မအျခားInstituteမ်ားကုိ မလုိက္ႏုိင္ဟုဆုိကာ မိဘမ်ားကို ေျဖရွင္းခ်က္ေပးခဲ့သည္။တကယ္ေတာ့ေမာင္ႏွင့္ခြဲျပီး နယ္ကိုျပန္ကာ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္လုိ႔သာျဖစ္သည္။ေမာင္ကကၽြန္မကို နယ္ကုိျပန္ျပီးေက်ာင္းတက္ဖုိ႕ေျပာသည္...ေခါင္းမာတတ္ေသာကၽြန္မက ေခါင္းလည္းမခါခဲ့သလုိ ေခါင္းလည္းမျငိတ္ခဲ့ပါ..သည္လုိႏွင့္ေမာင့္ေဘးနားမွာေတာက္တဲ့တစ္ေကာင္လုိအျမဲတြယ္ကပ္ေနခဲ့သည္..။ကၽြန္မကုိကၽြန္မလည္း ကၽြန္မသာေမာင့္ရဲ့ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုလုိ႔ခံယူထားခဲ့မိသည္..။ ေမာင္ႏွင့္အတူေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းေလးေတြကို   ပန္းခင္းလမ္းလုိ႔ကၽြန္မထင္မွတ္ခဲ့ဖူးသည္...ေမာင္ႏွင့္အတူ ထုိင္ေနက်ျဖစ္ေသာ လဘက္ရည္ဆုိင္ေလးကိုလည္း ကၽြန္မျဖတ္ေလွ်ာက္တုိင္း ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္  အျမဲၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္..ေမာင္သုံးခဲ့တဲ့တစ္ရႈးေလးကအစ ကၽြန္မအျမတ္တႏုိးသိမ္းထားခဲ့ဖူးသည္..ေယာက်ာၤးေလးျဖစ္ျပီး အသန္႔အျပန္႔အလြန္ၾကိဳက္ေသာေမာင့္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လုိျမတ္ႏုိးစြာ ေငးၾကည့္ခဲ့ရဘူးသည္..ေယာက်ာၤးေလးတန္မဲ့ ေျဖာင့္စင္းသြယ္တန္းေနေသာ ေမာင့္ရဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ကၽြန္မတပ္မက္စြာနမ္းရႈိက္ခဲ့ဖူး၏..စကားေျပာတုိင္းေမာင့္ရဲ့ ၾသရွရွအသံေလးကိုသီခ်င္းတစ္ပုဒ္နားေထာင္ေနရသလုိ ခံစားခဲ့မိ၏..ေမာင္မရွိလွ်င္ကၽြန္မဘ၀ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေတာ့မည္ကဲ့သို့့႔႔ ခံစားရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မခံစားရကာ အခ်စ္ကိုရူးသြပ္ခဲ့မိပါသည္..။

    ေမာင္ကလည္းကၽြန္မကို တစ္ခါတစ္ရံသူပဲကေလးလုိ ဆုိးႏြဲ႔လုိက္ လူၾကီးတစ္ေယာက္လုိဆုံးမလုိက္ႏွင့္ အျပန္အလွန္နားလည္မႈေတြျဖင့္အခ်ိန္ေတြကိုကုန္ဆုံးေစခဲ့ျပန္သည္။ကၽြန္မကလည္းေမာင္မၾကိဳက္ဟုဆုိေသာအရာက္ုိေရွာင္ရွားခဲ့သလုိ(စာႏွင့္ပတ္သက္တာကလြဲလုိ႕)..ေမာင္ကလည္း  ကၽြန္မ မၾကိဳက္ေသာအေၾကာင္းအရာကိစၥမ်ားကုိဘယ္ေသာအခါမွမလုပ္ခဲ့ေပ..။ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မတုိ႔ခ်စ္ခရီးလမ္းသည္ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္အခ်ိန္အထိ ေျဖာင့္ျဖဴးသာယာခဲ့ပါသည္..။

 ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ဦးတည္းသာရွိျပီးအငယ္ဆုံးျဖစ္ေသာေမာင့္ကိုေမာင့္မိသားစုက

အလြန္႕အလြန္ကုိခ်စ္ၾကသည္..။ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မခ်စ္ေနသည္ကို သိသြားေသာေမာင့္ရဲ့မိဘမ်ားက ထိုကိစၥကိုလုံး၀လက္မခံခဲ့ပါ။ကၽြန္မကို သူတုိ႕ရဲ့သားကိုဖ်က္ဆီးသည့္မိန္းမဟုစြတ္စြဲၾကသည္..။တန္ဖိုးမရွိေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟုဆုိသည္...။သူတုိ႕ဘယ္လုိပဲဆုိဆုိ ေမာင့္ကိုခ်စ္သည့္စိတ္ႏွင့္ ေမာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုပဲၾကည့္ျပီး စြတ္စြဲပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမႈေတြကုိ အျပံဳးမပ်က္၀မ္းနည္းစြာနဲ႕ေခါင္းငံုကာကၽြန္မငိုေနခဲ့မိသည္..။ေနာက္ဆုံးကၽြန္မကိုအရွက္မရွိေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ေမာင့္ပတ္၀န္းက်င္ကသတ္မွတ္ၾကသည္..။

ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မအေ၀းဆုံးကိုထြက္ေျပးခဲ့ၾကသည္။ကံတရားကမ်က္ႏွာသာမေပးခဲ့ပါ..ေမာင့္မိဘမ်ားကကၽြန္မတုိ႕ကိုလမ္းတစ္၀က္မွာပဲ အမွီလုိက္လာႏုိင္ခဲ့ျပီး..အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မကုိေ၀းကြာေစခဲ့ၾကသည္...ကၽြန္မ၏ မိဘမ်ားမွာလည္း လုံး၀ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မကိုသေဘာမတူေတာ့ေၾကာင္းေၾကျငာျပီးကၽြန္မကိုနယ္သို႕ျပန္ေခၚသြားခဲ့သည္။ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မတုိ႕ႏွစ္ေယာက္လုံး ကမၻာၾကီးတစ္ခုျခားေနသလုိခံစားခဲ့ၾကရသည္။ကၽြန္မနယ္သုိ႕ျပန္ေရာက္ျပီးမၾကာခင္မွာပဲဆႏၵျပမႈေတြေၾကာင့္(gastric)ျဖစ္သည္။ကၽြန္မ၏ပိန္ခ်ံဳးလားေသာခႏၶာကိုယ္ကုိ ၾကည့္ကာကၽြန္မမိဘမ်ားငိုေၾကြးခဲ့ၾကသည္။ဒီလိုႏွင့္ေမာင္ႏွင့္ကၽြန္မအဆက္အသြယ္ျပတ္သည္ထက္ျပတ္လာခဲ့ၾကသည္..။ေမာင္ရွိရာအရပ္ကို သြားခ်င္ခဲ့ေပမယ္ကၽြန္မစိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါႏုိင္ခဲ့ေတာ့ေပ..။ပါးလ်ႏြမ္းက်လာေသာကၽြန္မရုပ္သြင္ကုိၾကည့္မိတုိင္း ေမာင့္ဆီကုိသြားခ်င္သည့္စိတ္တုိ႕ကုိရုိက္ခ်ိဳးပစ္ခဲ့သည္..။ေမာင္လည္းကၽြန္မလုိပဲခံစားေနရမည္ဟုကၽြန္မယုံၾကည္မိသည္။ေမာင္ႏွင့္ေပ်ာ္ခဲ့ရဖူးသည့္ အတိတ္ကိုေတြးလုိက္တုိင္း လြမ္းဆြတ္တမ္းတမႈကို ရူးမတက္ခံစားခဲ့ရသည္။ေ၀ဒနာထက္ႏွလုံးသားက ခံစားရသည့္ဒဏ္ရာက အဆိပ္တစ္ခြက္ေသာက္မိသလုိ ပူေလာင္လြန္းလွ၏။ေမာင့္ကုိသတိရတိုင္း ထုတ္ၾကည့္မိသည့္ေမာင့္ရဲ့ဓာတ္ပုံေလးလည္းေတာ္ေတာ့ကိုေဟာင္းႏြမ္းေနခဲ့ျပီေပါ့..။ဘာေတြဘယ္လုိပဲေဟာင္းႏြမ္းသြားပါေစ ကၽြန္မရင္ထဲက ေမာင္ကေတာ့ထာ၀ရသစ္လြင္ေနဆဲ လတ္ဆတ္ေနဆဲပဲရွိေနမွာပါ...။ေမာင္နဲ႔ဘယ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေတြ ႏွစ္ေတြၾကာေအာင္ ေ၀းကြာေနပါေစ တစ္ခ်ိန္မွာျပန္ဆုံလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့အေတြးက ကၽြန္မကိုခုခ်ိန္ထိ ဒီကမၻာေျမေပၚမွာရပ္တည္ႏုိင္ေစခဲ့တာပဲျဖစ္သည္..။ေမာင့္ကိုခ်စ္ေသာကၽြန္မရဲ့ ႏွလုံးသားလည္း ဘယ္ေသာအခါမွေသဆုံးသြားႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာေမာင္သိႏုိင္ဖုိ႕ ကၽြန္မဆုေတာင္းေနလွ်က္ပါ....ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကမာၻေျမၾကီးရဲ့ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မ အတူရွိေနတယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႕ ကၽြန္မ ထာ၀ရရွင္သန္ေနဦးမွာပါ......